سفرنامه نیویورک/ سفر هفتم بخش دوم /اسفندیار پاشو تو یه کفش کرده که با بقایی به امریکا پناهنده بشن


بسم الله الرحمن الرحیم
سلام بر روح پر فتوح امام زمان (عج )
سفرنامه هفتم به نیویورک/ بخش دوم


هتلی که با کمک امام زمان (عج ) در آن اتاق گرفتیم .

از بس در فرودگاه نیویورک معطل بودیم پا درد گرفتم. تیم هماهنگی عرضه نداشت یه اتاق پیدا کنه. تقصیرهم ندارند این صهیونیستها با اعمال فشار و زور صاحب هتل ها را ترساندند که اگر به فلانی اتاق بدید  هتل را بمباران می کنیم برای همین ترسیدند به من اتاق بدند. مامورهای فرودگاه نیویورک بدجوری به من نگاه می کردند و خیال می کنند من می ترسم بنده وصیت نامه ام را نوشتم و ارزوی شهادت در قلب امریکا را دارم . بلاخره با پادرمیانی  چندتا از لابی ها با کمک امام زمان (عحج) یه اتاق در یک هتل دوستاره گرفتیم به شرط اینکه سرو صدا نکنیم و اهنگ روضه پخش نکنیم. شب وارد هتل واوریک شدیم, با اسفندیار هم اتاقی هستم . انقدر خسته بودم که رو تخت مشایی خوابم برد. صبح دلپذیری از پنجره اتاق هتل واوریک وارد اتاق شده بود. اعظم سادات به اتاق امد و گفت برای خرید بیرون می رود ارایش زننده ای کرده بود. سراینکه چرا چادر سرش نیست دعوام شد که بلاخره راضی شد با مانتو بیرون بره.
اسفندیار را ازخواب بیدار کردم و بعد از چند ماه یه دوش حسابی گرفتم اسفندیار هنوز در رختخواب کز کرده بود و زیر لب غرغر می کرد ویه دفعه با صدای بلندی گفت : محمود من با سناتورهای امریکایی صحبت کردم که پناهنده بشم. بقایی هم دودوله و می ترسه . تو چی نمیخوای اینجا بمونی
گفتم : اسی جون نترس مهدی { امام زمان (عج)} پشت ماست اینها نمیتونند چیزتو بخورند از چی میترسی. ابروی نظام میره اگر تو قهر کنی و برنگردی ایران. پاشو کارها را راست و ریس کن که باید بریم سازمان ملل را اصلاح کنیم.
 اسفندیار از تخت جم نخورد. باید اماده می شدم برم برای سخنرانی اصلاح مدیریت جهان .
امروز یاد هاله نور هفت سال پیش افتادم که هیچکس جرات نداشت پلک بزنه یادش بخیر . از امام زمان خواستم این بار هم برام هاله درست کنه و کمک کنه مدیریت جهان را از دست امریکای جهان خوار دربیارم. میخوام در این سخنرانی سازمان ملل را از خواب بیدار کنم و ملتهای ستمدیده را از چنگال امریکای جهان خوار نجات بدم.
 متاسفانه امریکایی ها ورود من را پنهان گذاشتند و اجازه حضور خیابانی مردم را برای استقبال از من را نمی دهند و مردم ستمدیده نیویورک را به شدت سرکوب می کنند . غم بزرگی در چهره مردم امریکا دیده می شود ان شا الله که امام زمان شادی را به مرد امریکا برگرداند.

دیشب من و اسفندیار  رو این تخت خوابیدیم

ادرس هتلم در نیویورک هتل وارویک در خیابان 54 و 6 است منتظر خیر مقدمتان هستم.